Anasayfa
Nerden
AnLadım ki: herkesin kendine göre bir boşLuğu var
AnLadım ki: her boşLuk bir başkasınınki iLe doLar…
Usta birer katiLiz hedefini şaşırmayan birbibirimizi öLdürüp duruyoruz günLerdir.
Başka bir gezegendeyiz düştüğümüz yeryüzü hüzün.
Ayın rengi soLuyor yeni bir yangınLa uyanıyor gece.
AkLımın duvarLarına dokunuyorum; burukLuğunu soLuyor nefes nefese kaLbim.
yerini değiştirip sürekLi bir çarşaf gibi katLıyorum özenLe...
Odadan odaya doLaşıyorum uyuduğumuz yatağın kıvrımLarında.
DaLgın daLgın toprakLarımızı seyrediyorum...
Söylesene sevip mi özLedik özLedikçe mi sevdik???
Ne aLıngan bir tanıkLık bu!
GünLer Geçiyor; kapakLanıyorum içime; bir kurt sürüsü uLuyor ısırdı ısıracak saçLarımdan!
Uykum geLiyor yatağa uzanıyorum..
Çürüğe çıkarıLmış bir siLah sanki ismim kanayıp duruyorum...
Sevdiğim dört kitap başucumda uykusuzLuğum tanıktır biri senin isminLe başLıyor.
KimLiksiz bir yarayLa uyanıyorum qeceden odadan çıkarken yüzümü değiştiriyorum…
işe giden insanLar gibi hayattan vazgeçmiş bir edayLa yürüyorum caddeLerde sanki baktığın her yerdeyim...
Kan sızıyor yürüdüğüm yoLLara...
Ne babamın adını bilirim Ne bacama konan martıLarın öLüm tarihini...
Davacıyım artık kendimden!!!
hüznün cesedime doLanacak fırsat koLLuyor son sözüm dinamit kuyusu oLacak.....SAKIN...!
Beş gün oLdu cam kenarında uyuyorum!!!
Nefesim buz kaLıbı. çıpLak tenim ahşabı sarmaLıyor
içimde kuLLanıLmamış bir bıçak savruLuyor. eLimi uzatsam dikenLi teL sesin.
GünLerimi sürükLüyor sahte bir hevesLe güneş
Uyudukça hastaLık kuruLuyor göLgemLe hayat arasına; gurbet gibi!
Sesimi kiLitLiyorum çekmeceLere teLefonlar çaLıyor sürekLi~~~
ÖLmüş bir görüntü var akLımda duvarLarın serinLiğine iSMiNi KAZIYORUM!!!
Bedenimi uyanık tutan NE VARSA suLara gömüyorum
AnLıyorum ki ancak bir acı uyanık tutabiLir bizi
YazıLdığı Gibi Okunmuyor Aşk !!!
